Forbes'un Ukrayna kökenli global baş editörü Katya Soldak, üçüncü yılına yaklaşan savaşta direnç kalesinden yalnızlık kalesine dönüşen ülkenin en büyük ikinci şehrini ziyaret etti ve son durumu anlattı: Savaş her yerde, herkes tetikte. Harkov sakinleri Rus bombaları altında yaşamayı öğrendi ancak bununla başa çıkabilmeleri, durumu daha az tehlikeli ya da normal kılmıyor. Yetersiz savunma sistemi yüzünden bir sonraki bombanın nereye düşeceğini bilmenin ya da bunun engellemenin bir yolu yok. Harkov kendi dünyasında sıkışıp kalmış durumda hayata devam ediyor.

---

05 Kasım 2024, 10:31 Güncelleme: 13 Eylül 2025, 20:41

Depophotos

Eylül ayının sonlarında Harkov’a yaptığım ziyarette şehir sıcak, temiz ve sonbahar renklerinin ilk belirtilerini gösteriyordu; dingin ve sakindi, ta ki hava saldırısı sirenleri çalana ve Rus füze saldırısını haber verene kadar. Genellikle bunu bazen uzaktan, bazen de yakında patlayan mermi sesleri izliyordu. "Bu sadece terör. Rusya şehri silmeye çalışıyor" diyor savaş boyunca ailesiyle birlikte burada kalan Harkov yerlisi Natalia Beliaeva. "Bunu dünyaya anlatmaya çalışıyoruz. Bombaların şehrin neresine düştüğü ve patladığı önemli değil. Hiç olmamalı. Birisi bir şehre, sivillere nasıl füze gönderebilir? Bu nedir?"

Güneşli bir sabah, geniş ve büyük ölçüde boş sokaklarda, özenle budanmış ağaçlar ve yüksek katlı binalar boyunca açan güzel sonbahar çiçekleriyle çerçevelenmişken, Beliaeva 6 yaşındaki oğlu Lev'i okula götürüyor. Binalardaki birçok pencere Rus bombardımanı nedeniyle patlamış ve şimdi kontrplak ile kaplı. Bazı binaların duvarları, çatıları ve balkonları yok. Ancak aynı zamanda, mağazalar ve kafeler açık; dekoratif çeşmeler çalışıyor; sokak temizlikçileri kaldırımları süpürüyor ve bitkileri suluyor. Bir spor salonunda koşu bandında egzersiz yapan insanları görebiliyorsunuz; diğerleri köpek gezdiriyor veya banklarda dinleniyor. Hayatı olabildiğince normal hale getirmek ve günlük rutinlere devam etmek, Harkov sakinleri için cephe hattındaki şehirde yaşamanın gerçekleriyle başa çıkmalarının en yaygın yolu.

“Okulun binada bir bodrum katı var” diyor 47 yaşındaki Beliaeva. Ailesinin üç çocuğu var: En büyük kızı Almanya'da üniversiteye gidiyor ve her okul tatilinde ailesiyle birlikte Harkov'a dönüyor; iki küçük oğlu Lev ve Mark ise Harkov'da. Günlük rutinlerini şöyle açıklıyor: “Hava saldırısı sireni çaldığında, Lev'in okulundaki çocuklar aşağı iniyor; güzel şekilde donatılmış bodrum katındaki sınıfta derslerine devam ediyorlar.” Lev, Harkov'un merkezindeki bir yerleşim binasında bulunan küçük bir özel okula gidiyor. Harkov'daki tüm devlet okulları ya çevrimiçi devam ediyor ya da metro istasyonlarına taşındı. Yeni açılan bir yer altı okulunda 1000 çocuk eğitim görüyor ve altı okul daha inşa ediliyor. Beliaeva'nın 15 yaşındaki büyük oğlu Mark, karma eğitim modeline sahip bir özel okula gidiyor: Covid-19 döneminde Amerikan okullarında olduğu gibi iki gün evde, üç gün yüz yüze. Ancak bu karma eğitimin sebebi bir virüs değil, Rus güçlerinin şehre attığı ölümcül füzeler ve bombalar. Mark'ın okulunda yalnızca belirli sayıda çocuğu barındırabilen bir sığınak var; bu yüzden karma modelle eğitimi sürdürüyorlar.