Bir organizasyonda çalışan herkes bilir: Toplantılar çılgın bir hızla birbirini takip eder. Yöneticiler haftada ortalama 23 saatini toplantılarda geçirir. Bu toplantılarda olup bitenlerin büyük bir kısmı düşük değerli, hatta tamamen ters etki yaratan faaliyetler olarak görülür. İşin paradoksu şu: Kötü toplantılar, önceki toplantıların yarattığı hasarı gidermek için daha fazla toplantıya yol açar.

Yine de toplantılar uzun süre yönetim araştırmalarının konusu olmadı. 2015 tarihli bir el kitabı, yeni ortaya çıkan “Toplantı Bilimi” alanının temellerini attı. Bu araştırmalar, asıl sorunun toplantıların sayısı değil; tasarlanma biçimleri, amaçlarının belirsizliği ve çoğu zaman fark edilmeyen eşitsizlikleri pekiştirme biçimleri olduğunu ortaya koydu.

Toplantılar ya Refahı Teşvik Eder ya da Ona Zarar Verir

Covid-19 pandemisi sırasında ve sonrasında yürüttüğümüz bir dizi çalışmada araştırmacılar, toplantıların katılımcıların refahını hem teşvik edebileceğini hem de zarar verebileceğini ortaya koydu. Gerçekten de çok fazla toplantıya katılmak tükenmişliğe ve kurumdan ayrılma niyetine yol açabilir. Bununla birlikte toplantılar çalışan bağlılığını arttırma potansiyeline de sahiptir.

Tüm Reklamları Kapat

Pandemi nedeniyle hızlanan uzaktan çalışma ve sanal toplantıların yaygınlaşması, yeni yorgunluk kaynakları ortaya çıkardı: bilişsel aşırı yüklenme, aşırı bağlantı ve iş ile özel yaşam arasındaki sınırın kaybolması. Ancak sanal toplantılar çalışanların birbirleriyle sürekli iletişimde kalmasına ve örgüt içindeki rollerini daha iyi anlamalarına da imkân tanıyabilir.

Kadınlar, Video Konferanslarda Daha Az Konuşuyor

Video konferans gibi yeni toplantı biçimleri, herkes tarafından eşit biçimde deneyimlenmiyor. Sanal toplantılarla ilgili birçok bulgu var. En çarpıcı bulgulardan biri sanal toplantılardaki konuşma süresiyle ilgili. Konuyla alakalı, yüzlerce çalışanın katıldığı bir anket yapıldı. Yapılan ankette sonuçlar netti: Kadınların çevrimiçi toplantılarda, yüz yüze toplantılara kıyasla konuşmakta daha çok zorlandıkları ortaya kondu. Bu olguyu açıklayan birkaç faktör var: daha sık kesintiler, paylaşılan ekranlarda görünürlüğün azalması, sözsüz ipuçlarını okumada zorluk veya toplantılar evden yapıldığında oluşan çifte zihinsel yük.

Başka bir deyişle sanal toplantılar erişimi demokratikleştirme potansiyeli taşısa da dikkatli olunmadığı takdirde cinsiyet eşitsizliklerini pekiştirebilir.

Bir Toplantıya Katlanılmamalı, Toplantı Tasarlanmalı

Toplantı çılgınlığı dediğimiz durumla karşı karşıya olduğumuzda, çözüm toplantıları tamamen ortadan kaldırmak değil, onları daha iyi tasarlamaktır. Basit ama sıklıkla unutulan bir soruyla başlamak gerekir: Neden toplantı yapıyoruz?

Tüm Reklamları Kapat